Het sprookje Roodkapje is anders als de wolf het vertelt.

Elke dag kijken we door onze eigen bril naar de wereld. Die bril is gevormd door onze opvoeding, omgeving en de ervaringen die we hebben opgedaan. Jouw bril is je perspectief waarmee je de wereld om je heen waarneemt. Wil je je werkelijkheid veranderen, dan kun je dat doen door je perspectief te veranderen.

Onze manier van kijken bepaalt hoe we situaties interpreteren, hoe we reageren en zelfs wat we voelen. Maar hoe vaak sta jij stil bij de vraag: “Is wat ik denk en voel de enige waarheid?” – of: “ís het eigenlijk de waarheid?”

Zie jij wat ik zie?

Een aantal jaar geleden maakte ik een schilderij. Toen het af was keek ik ernaar en ‘las’ er een verhaal in. Maar toen mijn lief hetzelfde schilderij bekeek, zag hij iets heel anders. Dat was voor mij een echte eye-opener!

“Het verhaal van Roodkapje is anders als de wolf het vertelt.”

Wat hij zag en wat ik zag was gebaseerd op ons perspectief. Ik zag in de figuur op de voorgrond iemand die met de rug naar het huis stond. Mijn lief zag precies het omgekeerde: iemand die met het gezicht naar het huis stond. En dat veranderde het hele verhaal.

Dit zette me aan het denken. Als we naar hetzelfde schilderij kijken en toch iets heel anders zien … hoe vaak gebeurt ditzelfde dan ook in ons dagelijks leven? Hoe vaak denk ik zeker te weten hoe iets zit, terwijl een ander het compleet anders ervaart?

Je perspectief bepaalt je werkelijkheid

Hoe vaak heb je een gesprek waarin je merkt dat iemand jouw woorden anders opvat dan je bedoelde? Hoe vaak raak je gefrustreerd omdat de ander ‘niet begrijpt’ hoe jij iets bedoelt?

Misschien zien jullie hetzelfde schilderij, maar op een totaal andere manier – vanuit je eigen perspectief.

3 vragen om je perspectief te verruimen

Wil je ontdekken wat jouw perspectief eigenlijk is? Stel jezelf dan deze drie vragen:

• Wat ervaar ik en waar voel ik dat in mijn lichaam?

Sta even stil bij wat je voelt en waar je het voelt voordat je reageert. Meestal reageer je automatisch op een situatie. Je denkt er niet bij na, je reactie komt spontaan op. Als je je manier van reageren wilt veranderen helpt dit om los te komen van die eerste impuls.

• Is wat ik denk de enige waarheid?

Weet ik zeker dat mijn interpretatie klopt? Hoe komt het dat ik het zo zie? Zou er ook een ander verhaal kunnen zijn?

• Hoe zou iemand anders hier naar kijken?

Wat verandert er als je vanuit een ander standpunt kijkt? Als je niet Roodkapje bent, maar de Wolf? Wat ziet mijn collega, mijn vriendin? Wat ziet een buitenstaander?

Speel met perspectief

Ik houd ervan te spelen met situaties. Om eens bewust uit te proberen: “Wat gebeurt er als ik het anders doe?” Nieuwsgierig kijken.

Soms zitten we zo vast in onze eigen manier van kijken dat we niet eens doorhebben hoe relatief onze beleving eigenlijk is. Door te spelen met perspectief kom je niet alleen tot nieuwe inzichten, maar krijg je ook meer begrip voor jezelf en anderen.

Dus …. zie jij wat ik zie? Of kijk je anders?

Ik ben benieuwd naar jouw ervaring! Heb je weleens meegemaakt dat jij en iemand anders totaal verschillend naar dezelfde situatie keken?

En wil je hier meer verdieping in, kijk dan eens naar het groepstraject ‘Spelend Leven’ waarin we onder andere duiken in ‘Ik en de ander’.

Van overleven naar voelen – ontdek de kracht van creativiteit

Creativiteit is veel meer dan het maken van iets moois of kunstzinnigs. Het is een ingang naar wie je werkelijk bent. Wat begint met een potlood op papier of handen in de klei, heeft een effect dat veel verder reikt dan je denkt. Als een druppel die in het water valt, verspreiden de rimpels zich in jou. In deze blog lees je wat de kracht van creativiteit bij persoonlijke groei is – ook als je geen ‘maker’ bent.

Jezelf kwijt zijn voelt als verdwaald zijn in je eigen leven

“Wie ben ik eigenlijk nog?” Deze vraag stelde ik mezelf rond mijn 35e. Ik was moeder met twee jonge kinderen, een parttime baan in het onderwijs, sport en een levendige vriendengroep. Op papier het perfecte leven, maar de praktijk was dat ik me voelde alsof ik leefde op de automatische piloot. Zorgen, werken, regelen… en ergens onderweg was ik mezelf kwijtgeraakt. Ik vond mezelf weer terug via creativiteit. In het creatieve proces kwam er ruimte om te voelen:

• Wat wil ik eigenlijk?
• Hoe gaat het écht met mij?
• Waar verlang ik naar?

Door te creëren  zonder dat het ‘iets’ moet worden verdwijnen prestatiedruk en perfectionisme naar de achtergrond. Er ontstaat ruimte om te luisteren naar je binnenwereld. En dat brengt rust, plezier én inzicht.

Je hoeft het niet uit te leggen – creativiteit toont wat in jou leeft

Waar woorden tekortschieten, beginnen beelden te spreken. Je hoeft niet eerst alles te snappen of onder woorden te brengen. Via creativiteit geef je vorm aan wat in jou leeft, zelfs als je het nog niet kunt benoemen. En zo krijg je inzicht en vallen de puzzelstukjes op hun plek. Wat onbewust was, wordt letterlijk zichtbaar.

Van hoofd naar hart – via je handen

We leven veel in ons hoofd. In gedachten, to-do’s, en zorgen. Creatieve werkvormen brengen je naar het nu. Naar voelen. Naar vertragen. Vanuit het doen ontstaat een diepere verbinding met je lijf, intuïtie en innerlijke waarheid. Je gaat van kringetjes draaien in je gedachten naar voelen wat je wilt. Vanuit de verbinding met je gevoel (je hart) kun je gaan samenwerken met je hoofd. Zo worden denken en voelen weer met elkaar verbonden.

Wat je maakt, maakt iets in jou wakker

Je werkstuk is nooit zomaar ‘een schilderij’ of ‘een kleivorm’. Het laat iets van jou zien. Je kwaliteiten, maar ook je valkuilen. Je verlangens. Geblokkeerde energie. Door ernaar te kijken en ermee te werken, krijg je inzicht in wat je nodig hebt – en in wat je misschien te lang hebt genegeerd.

Je hoeft niets te kunnen – alleen te durven proberen

Veel vrouwen houden zichzelf tegen met gedachten als: “Ik ben niet creatief” of  “Ik ben niet goed genoeg.” Maar in kunstzinnig coachen gaat het daar niet om. Het gaat om expressie, niet om prestatie. Om ontdekken, niet om bewijzen. Juist dát maakt het zo bevrijdend.

Terugvinden wie je bent – in kleur, vorm en beweging

Door creatief te werken, vind je jouw eigen ritme terug. Jouw stem. Jouw verlangen. En je voelt weer: “Dit ben ik.” En van daaruit wordt het makkelijker om keuzes te maken die kloppen met wie jij bent.

Laat jouw  rimpels ontstaan

Ben je benieuwd wat creatief werken voor jou kan betekenen? Ik begeleid vrouwen die verlangen naar ruimte, vrijheid en (zelf)verbinding. Hier lees je meer over mijn aanbod.

✨Leef niet langer naar verwachtingen, maar naar je eigen verlangen ✨

Over spelen, vrijheid en het archetype in jezelf

Vraag je je weleens af waar het meisje in jezelf gebleven is? Lijkt het of dat vrije speelse meisje dat je vroeger was zich ergens verstopt heeft? Alsof je iemand anders geworden bent dan wie je ooit was? Je bent niet de enige.

Veel vrouwen raken gedurende hun leven een stukje van zichzelf kwijt. Niet bewust, maar omdat ze opgaan in geven, zorgen, bouwen, dragen. Aan hun gezin, hun werk, hun omgeving. En dat zijn mooie kwaliteiten, maar ergens onderweg verliezen we soms onze speelsheid, nieuwsgierigheid en ‘ik doe het op mijn manier’.

Dat is precies waar het archetype ‘De Meid’ over gaat.

Wat zijn archetypes eigenlijk?

Archetypes zijn innerlijke beelden (of oerkrachten) die we allemaal in ons dragen. Denk bijvoorbeeld aan figuren als De Moeder, De Wijze Vrouw, De Held of De Meid. Ze zijn tijdloos, in alle culturen hetzelfde en helpen ons om aspecten van onszelf beter te begrijpen.

Iedere vrouw draagt verschillende archetypes in zich. Sommige zijn meer actief op de voorgrond en andere sluimeren op de achtergrond, wachtend tot je haar weer ontdekt.

Het mooie van archetypes is dat ze zowel kracht als schaduw in zich dragen, waarmee ze ons laten zien waar onze kwaliteiten liggen én waar we onszelf (onbewust) belemmeren.

De kracht van De Meid

De Meid is het meisje in jou. Ze is speels, ondeugend, creatief en vrij. Met een twinkeling in haar ogen kleurt ze buiten de lijntjes en doet wat ze wil. Ze wil ervaren, proeven, ontdekken, stelt vragen en durft te dromen.

Misschien herken je haar nog van vroeger. Toen je hutten bouwde, bloemetjes plukte en hele werelden verzon. En misschien herken je haar ook nu, als je danst in de keuken, spontaan iets creatiefs maakt of iets doet zonder dat het ‘nuttig’ hoeft te zijn.

De schaduw van De Meid

Zoals elk archetype heeft ook De Meid een schaduwzijde. Die kan ontstaan als haar levendigheid geen ruimte kreeg of afgestraft werd. Misschien werd je geleerd dat je ‘niet zo wild’ moest zijn, ‘je netjes moest gedragen’ of ‘serieus’ moest doen.

Als gevolg daarvan ben je je gaan aanpassen. Je werd braaf, verantwoordelijk en soms ook wat streng voor jezelf. De Meid sloop naar de achtergrond, maar ze verdwijnt nooit helemaal.

Je kunt de schaduwzijde van De Meid herkennen in onzekerheid, please-gedrag of juist het omgekeerde: rebelsheid die nergens toe leidt. Ze wil gezien worden, maar weet niet hoe.

Waarom het belangrijk is om haar weer te ontmoeten

Ze leert je ook om met zachtheid te kijken naar je gewoonten. Naar hoe je bent geworden en wie je nu bent. En ze nodigt je uit om opnieuw te kiezen: “Wat wil ík eigenlijk?”

Het is niet terugkeren naar kind-zijn, maar een ontmoeting tussen het meisje dat je was en de vrouw die je nu bent. Het samensmelten van speelsheid en wijsheid, van lichtvoetigheid en kracht.

Voel je de roep van jouw Meid?

Creativiteit is de ingang naar het herstellen van het contact met De Meid in jou. Gewoon genieten van creëren zonder dat het ‘iets moet worden’, vanuit ontspanning en plezier.

Wil je dit samen met andere vrouwen doen of met begeleiding? Tijdens de themadag ‘Vrij om JIJ te zijn’ maken we samen ruimte voor de ontmoeting met onze Meid. Met creatieve werkvormen, muziek, ontspanning en veel plezier. Geen ‘moeten’, geen oordeel, maar jij zoals je bent. Want dat is meer dan genoeg.

Patronen doorbreken: van vastzitten naar vrijheid

Je zegt vaak “Ja” terwijl je “Nee” bedoelt – of – Je cijfert jezelf weg voor anderen – of – Je blijft hangen in dezelfde gedachten en gevoelens. Het voelt als een ingesleten pad, een groef waar je steeds weer in belandt. Alsof je steeds hetzelfde schilderijtje aan het maken bent, terwijl je eigenlijk verlangt naar iets anders. Patronen doorbreken vraagt om bewustwording en kleine, speelse veranderingen.

Creatief werken als spiegel

Laatst was ik aan het schilderen met kleine stipjes, een techniek die ‘dotting’ wordt genoemd. In eerste instantie genoot ik van het ritme, de herhaling, de rust die het gaf. Maar op gegeven moment werd het beklemmend. Ik werd me bewust dat ik steeds dezelfde structuren en patronen herhaalde. Mijn hand volgde automatisch de lijn die ik als eerste had gezet, alsof ik vastzat in een routine zonder dat ik er bewust voor koos.

Ik besloot te experimenteren. Wat als ik zomaar een stip zette, buiten het patroon? Wat als ik kleuren koos die ik normaal niet zou kiezen of combineren? De eerste stippen buiten het patroon voelden ongemakkelijk, bijna rebels. Alsof ik iets ‘verkeerd’ deed. Maar al snel merkte ik dat het me bevrijdde. Er ontstond ruimte om nieuwe vormen en combinaties te maken. Het werd levendig en verrassend. Het spel werd weer speels.

Wat gebeurt er als je een patroon doorbreekt?

En dat bracht me bij het inzicht: Zo werkt het ook in het dagelijks leven. We zitten vast in gewoontes, niet omdat we ze echt willen, maar omdat ze bekend zijn. Je weet wat je moet doen en wat het resultaat zal zijn en dat voelt veilig. Het doorbreken ervan is als het zetten van een stap in een onbekende ruimte. Dat vraagt om een bewuste actie – een andere keuze maken, een nieuwe reactie, een onverwachte stap.

Door dit in het klein te oefenen, bijvoorbeeld met een kwast en wat stipje verf, train je jezelf om flexibel te zijn, om te spelen met het onbekende.

Het rimpel-effect op je leven

Het effect gaat verder dan alleen op het papier. Die ene speelse verandering brengt een golfbeweging voort in andere aspecten van je leven. Je merkt dat je ook buiten je schilderwerk om durft af te wijken van wat ‘hoort’. Je voelt je vrijer om in je werk nieuwe ideeën te opperen of vorm te geven, om in je relaties meer jezelf te zijn, om niet meer automatisch te kiezen voor de weg die je altijd nam.

Zelf ervaren hoe je patronen doorbreekt?

Creatief werken helpt bij het doorbreken van patronen. Het is een manier om spelend te oefenen met verandering en het laat je ervaren dat er meer mogelijk is dan je denkt. Hoe vaker je oefent, hoe makkelijker het wordt om het ook in je dagelijks leven toe te passen.

Wil je zelf ervaren hoe creativiteit je helpt om los te komen uit patronen? Pak een penseel, een stuk klei of een leeg vel papier en probeer dit spelend uit. Zet een stip op een plek waar je ‘m niet verwacht. Voel wat het met je doet. Stretch je comfortzone steeds een beetje meer. Kijk wat er gebeurt. Misschien ontdek je wel iets nieuws – over je kunstwerk of over jezelf 😉.

Ik begeleid vrouwen die hun patronen willen doorbreken en meer vrijheid en speelsheid in hun leven willen ervaren. Benieuwd wat ik voor jou kan betekenen? Bekijk mijn aanbod of plan een belafspraak. Ik denk graag met je mee.

De waarde van levenslang spelen

Wanneer heb jij voor het laatst écht gespeeld? Niet met een verborgen agenda zoals hardlopen voor een betere conditie of puzzelen om je brein scherp te houden, maar gewoon spelen om het spelen. Opgaan in het moment, zonder doel, zonder prestatiedruk. Gewoon omdat het fijn is. Omdat het je licht maakt, je energie geeft en even alles om je heen laat vergeten.

Kinderen spelen zonder daar over na te denken, het is deel van kind zijn, van ontwikkelen, je plek vinden in de wereld. Maar ergens onderweg, ergens tussen kind zijn en groeien naar volwassenheid, verliezen we dat speelse contact met onszelf. En dat is zonde! Want spelen is niet alleen leuk, maar essentieel voor een vrijer, energieker en flexibeler leven. Dus ik pleit voor levenslang spelen 😉!

Wat is spelen?

Spelen is geen specifieke activiteit, maar een gemoedstoestand. Wat voor de één spelen is, is voor de ander frustratie of gewoon werk. Spelen is een gevoel – het gevoel ergens helemaal in op te gaan, ervan te genieten en de tijd vergeten. Het geeft plezier en energie. Voor mij is dat creativiteit: met mijn handen in de klei, een stuk steen bewerken of de kwast op het papier. Maar ook samen met anderen een spel doen of een klimparcours afleggen.

Waarom levenslang spelen zo waardevol is

💛Ontspanning

Spelen is de snelste en leukste manier om stress te verlichten. Het brengt je uit je hoofd, terug in je lichaam en in het hier en nu. Even geen to-do lijstjes of zorgen, maar simpelweg genieten.

💛Flexibiliteit en veerkracht

Door te blijven spelen onderhoud je je aanpassingsvermogen. Je kunt makkelijker omgaan met veranderingen, uitdagingen en onverwachte wendingen. Speelse mensen staan lichter in het leven en vinden creatieve oplossingen voor problemen.

💛Uitlaatklep voor emoties

Soms is het lastig om gevoelens te uiten, maar in spel kan dat zonder risico. Stel je voor: je roept “Klootzak!” tegen een stoel die in jouw gedachten je lastige baas voorstelt. Geen consequenties, maar wel een enorme opluchting. Spelen geeft ruimte om emoties te doorvoelen en los te laten.

💛Verwerking van ervaringen:

Kinderen verwerken hun belevenissen spelenderwijs. Een kind dat geschrokken is omdat moeder boos werd, speelt later in de poppenhoek de rol van ouder en moppert op de poppen. Ook als volwassene kun je spel gebruiken om ervaringen te herschikken en zo zelf de regie terug te nemen.

💛Oefenen en experimenteren

In spel is alles mogelijk. Je kunt nieuw gedrag uitproberen zonder dat het ‘mis’ kan gaan. Wil je leren om je grenzen beter aan te geven? Speel er mee! Doe alsof, test het uit, voel hoe dat is. Vanuit spel kun je makkelijker stappen zetten in het echte leven.

Gun jezelf het plezier van spelen

Spelen is geen luxe of tijdverspilling. Het is ook niet ‘kinderachtig’. Spelen is serious business. Het is een essentiële levensbehoefte, net als eten, slapen en ademen. Hoe vaker je speelt, hoe levendiger en vrijer je je voelt. Dus dans, zing, schilder, knutsel, speel een spel, klim in een boom of rol lachend door het gras. Wat je ook doet, doe het met volle overgave en zonder doel.

Kom spelen in het Atelier Café!

Wil je ontdekken hoe je spel weer een plek kunt geven in je leven en wat creativiteit daarin kan betekenen? Iedere derde woensdag van de maand van 10-12 uur organiseer ik een Atelier Café: een fijn moment om op laagdrempelige manier te experimenteren met kunst en expressie. Hier mag je ontdekken, voelen en ervaren. Gewoon omdat het leuk is en omdat het je dichter bij jezelf brengt. Kom je een keer meedoen? Ik beloof je: je gaat met een glimlach naar huis!

Wil je meer lezen over het belang van levenslang spelen? Ik vond een interessant artikel in Psychologie Magazine.

Mijn oma was heel vrijgevig. Ze vond het heerlijk om me te verwennen. Zo nam ze altijd een zakje koetjesrepen mee. “Wel delen met de buurmeisjes hoor”, werd er altijd bij gezegd, wat haar bij ons in de buurt al gauw de naam ‘chocolaatjes-oma’ opleverde.

Op mijn beurt wilde ik haar graag iets geven, maar ontvangen was een ander ding. Dat kon oma niet zo goed en leverde wel eens wat teleurstelling op. Het zorgvuldig uitgezochte cadeau werd dan afgedaan met: “Dat had niet gehoeven.”

Ik vond gelukkig iets dat oma wel ontvangen kon: bloemen en zelfgemaakte tekeningen/knutselwerk zodat we er beiden een goed gevoel aan over hielden.

Geven en ontvangen….

Regelmatig zie ik dat het makkelijker is om te geven, dan om te ontvangen. Dat vinden we sociaal, liefdevol en het wordt gewaardeerd. Als kind leren we al te geven. “Samen spelen, samen delen” is een veel gehoorde uitspraak in een kleutergroep.

Ontvangen wordt niet zo nadrukkelijk geleerd of voorgeleefd. Hoe vaak wordt een compliment niet kleiner gemaakt. Denk aan een compliment over een kledingstuk waar op gereageerd wordt met een opmerking als: “Oh, die heb ik al zo lang”

Voor een gezonde relatie is het echter belangrijk dat geven en ontvangen in balans zijn, omdat we daarmee gelijkwaardig zijn in de relatie en we niet geven ten koste van onszelf.

Kunnen ontvangen heeft te maken met jezelf waardevol vinden, voor jezelf kunnen zorgen.

Voor mij was de eyeopener dat een familielid mij erop aansprak dat ik het moeilijk vond iets aan te nemen en daarbij oma als voorbeeld gaf. “Weet je nog hoe teleurgesteld wij waren als ze niet blij was met ons cadeau?” Vanaf dat moment ben ik begonnen met ontvangen. Heel simpel door “Dankjewel” te zeggen en mezelf toe te staan er blij mee te zijn.

Hoe is de verdeling tussen geven en ontvangen voor jou? Is die in balans of gaat het één je makkelijker af dan het ander?

Welke rol nam jij in het gezin aan? Was je het afgestemde kind, de clown, de rebel?  

Als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders en naast eten, drinken en warmte is je primaire levensbehoefte liefde en aandacht. Als baby ervaar je al welk gedrag ervoor zorgt dat je krijgt wat  je nodig hebt. Krijg je liefde en aandacht als je huilt, of wordt je huilen als ongemakkelijk ervaren en moet je zo snel mogelijk stil zijn?  

Je plek in het gezin 

Wanneer je (onbewust) ontdekt welk gedrag ervoor zorgt dat je liefde en/of aandacht krijgt, ga je dat gedrag vaker toepassen en het wordt een soort rol die aanneemt. Zo ontwikkel je bijvoorbeeld de rol van: 

• ‘het gehoorzame kind’ 
• ‘de clown’ 
• ‘het zorgzame kind’ 
• ‘het goed presterende kind’ 
• ‘de rebel’ 

Mijn rol 

Ik ben het oudste kind en het oudste kleinkind. Het duurde ook nog een tijdje voor er andere kleinkinderen bij kwamen. Veel aandacht dus van mijn ouders en mijn opa’s en oma’s. Hierdoor voelde ik me speciaal.  

Behalve de oudste, was ik volgens mijn moeder ook zo’n fijn rustig kind als baby en peuter. Toen ik vier was kreeg ik een zusje. “Nu moet je goed je moeder helpen hoor”, hoor ik mijn oma nog zeggen. En dat is wat ik ging doen. Als oudste zorgde ik altijd voor ‘de kleintjes’. 

Niet gek dus dat ik uiteindelijk ben gaan werken als leerkracht in het basisonderwijs 😉 

Daar ben ik me niet alleen gaan ontfermen over ‘de kleintjes’; ik heb ook het speciale gevoel dat voortkwam uit mijn senioriteit onbewust doorgezet door me te specialiseren en daarmee aanspreekpunt en vraagbaak voor mijn collega’s te worden.  

Kwaliteit en valkuil 

De rol van oudste, verantwoordelijke en zorgzame dochter heeft van mij een hele goede leerkracht gemaakt. Daar kon ik de kwaliteiten van mijn ‘rol’ bij gebruiken. 

Ik heb ook de valkuil leren kennen. Mijn grote verantwoordelijkheidsgevoel maakte namelijk dat ik het heel moeilijk vond om mijn werk los te laten. Dat voelde voor mij alsof ik ‘mijn leerlingen’ in de steek liet. Gevolg was dat mijn werk nooit af was en ik ook thuis altijd bezig was voor school. Ik had nooit geleerd mijn grenzen aan te geven. Was zo afgestemd op het aanvoelen wat anderen nodig hadden, dat ik niet toekwam aan wat ik zelf nodig had. 

Herkenning 

Hoe was dit bij jou? Wellicht herken je je eigen rol heb binnen je gezin van herkomst. Hoe die heeft doorgewerkt in werk, relaties, etc. Misschien herken je de rollen die je broer(s) of zus(sen) hebben aangenomen. En, herken je de kwaliteiten en de valkuil die daarbij horen? 

Oude patronen 

Zodra je het patroon herkent en ziet hoe het ontstaan is, kun je het doorbreken. Jij bent namelijk veel meer dan de rol die je hebt aangenomen.  

Ik ben benieuwd. Wat herken jij uit je gezin van herkomst? En wat zie je daarvan terug in je werk en relaties en misschien wel in je eigen gezin?