Ik houd van lekker warm. Warme sokken, truien, vesten. Warm weer. Warm eten. En toch besloot ik deze zomer koud douchen uit te proberen.
De eerste keer voelde als een overwinning. De keren daarna viel het niet mee. Iedere keer als ik naar de douche ging hoorde ik een stemmetje in mezelf:
“Vandaag maar niet koud, want: ……
Ik ben moe ….. , Ik voel me niet helemaal lekker ……. , ik denk dat het niet goed is al die kou…….. “
Ik hoorde het mezelf zeggen en was me ineens bewust dat dit de saboteur in mij is, die ik ook in andere situaties tegen kom. Mijn mantra werd: “Speel er maar mee”.
Ervaren wat het koude water met me deed.
Toen ik er mee ging spelen kwam het kind in me naar boven. Ik had echt lol om mezelf als ik weer over de drempel moest. Als ik mezelf over probeerde te halen om toch maar weer warm water te nemen. Ik stond dansend onder de koude straal. Ik voelde het kippenvel. Genieten als een kind dat speelt in een fontein, waterval, de regen, een sneeuwbal in je gezicht.
Inmiddels vind ik een koude douche heerlijk verfrissend en activerend.
Het experiment met koud douchen heeft me inzicht gegeven in mijn zelf-saboterende gedachten, het heeft mijn doorzettingsvermogen vergroot en ik heb plezier.
Die kleine saboteur is mooi van een koude douche thuis gekomen 😊